Το Σαββατοκύριακο η μικρή ομάδα μας "έδρασε" στην πανέμορφη περιοχή του Περτουλίου και ανεβήκαμε στην Μαρόσα. Κατασκηνώσαμε κάτω από το Νεραιδοχώρι, απέναντι από το ποτάμι σ' ένα ξέφωτο, μέσα στα έλατα. Το βράδυ του Σαββάτου με τα πόδια περπατώντας στον δασικό δρόμο δίπλα στο ποτάμι, επισκεφθήκαμε την Πύρρα για φαγητό και η επιστροφή έγινε το ίδιο με τα πόδια με το φως της πανσελήνου. Ήταν μια καταπληκτική βραδιά. Τα πλούσια νερά, οι σκιές, το πράσινο και η πλούσια βλάστηση, δημιουργούσαν μια εντυπωσιακή σύνθεση.
Το κρύο απείλησε μεν τον βραδυνό μας ύπνο, αλλά όμως τα καταφέραμε. Το πρωί η πάχνη σκέπαζε τις σκηνές μας και τη γύρω περιοχή.
Η ανάβαση είναι σχετικά εύκολη (3 ώρες ανάβαση και 2,5 κατάβαση ο συνολικός χρόνος) στην αρχή πάνω στον δασικό δρόμο με κατεύθυνση τις δύο κεραίες της κινητής τηλεφωνίας, και στη συνέχεια στο γυμνό, πότε σε μονοπάτι και πότε όχι. Οι κορυφές είναι τρεις: Πρώτη η Λουπάτα 2.066 μέτρα (ανατολικά), στη συνέχεια (μεσαία) η Μαρόσα 2.022 μέτρα και τέλος το Αυγό 2.148 μέτρα, που είναι και η ψηλότερη. Αποφασίσαμε να επιλέξουμε ανεβαίνοντας, ποια κορυφή θα έχει την τιμή να μας υποδεχθεί. Και ήταν τελικά η Μαρόσα
Αναρωτιόμασταν για τους μεγάλους πασσάλους που συναντούσαμε σε όλη σχεδόν τη διαδρομή. Δυστυχώς κι εδώ χτύπησε ο δαίμονας της ανάπτυξης "δια του Χιονδρομικού"! Σχεδιάζουν λένε να φτιάξουν κι εδώ χιονοδρομικό και ετοιμάζουν να βελτιώσουν το δρόμο απέναντι από το Νεραιδοχώρι! Ελπίζουμε η καθυστέρηση αυτή να τους δώσει την ευκαιρία να το ξανασκεφτούν. Από την άλλη, πιστεύουμε πως είναι δύσκολο οι Αυστριακοί να έρθουν να επενδύσουν σε μια αποτυχημένη προσπάθεια.
http://www.dimosaithikon.gr/neraidoxori_gr.asp?tpage=neraidoxori
